قابل درگاه حی بی نیاز
هیچ طاعت نیست بهتر از نماز

این عبادت مایه قرب خداست
مونس شبهای تار اولیاست

این عبادت مایه غفران ماست
ناجی و کفاره عصیان ماست

گر تعجب می کنی از این بیان
پس برو "تنهی عن الفحشا" بخوان

این عبادت چون عمود دین توست
شرط ملت، مذهب و  آیین توست

متقین را زین و منهاج آمده
مومنین را عین معراج آمده

سعی کن قسمی که می باید کنی
نی دلت هر قسم می خواهد کنی

چون شدی آماده غصل و وضو
از معاصی دست و دل اول بشو

خویش را خالی تو از تزویر کن
پس بلند آوازه تکبیر کن

از خدایان مجازی عذر خواه
بعد از آن گو لا اله، الا الله

لفظ الا با دل آگاه گو
پس محمد را رسول الله گو

خویشتن را مومن و موقن ببین
پس علی را گو امیر المومنین

دل تهی کن از همه کفر و دغل
پس بگو حی علی خیر العمل

چشم بردار از تمام ممکنات
بعد از آن برگو که قد قام الصلوه

پشت سر انداز خاص و عام را
پس بگو تکبیره الاحرام را

چون ستادی در حضور کردگار
باش قائم با سکون و با وقار

فهم کن تا با که میگویی سخن
با خدا یا با خیال خویشتن

در نمازی یا که دعوا می کنی
یا جوال و مال پیدا میکنی

در رکوعی یا به فکر نان و آب
یا معلق می زنی با صد شتاب

در سجودی یا مگر همچون کلاغ
می زنی بر خاک منقار و دماغ

یه دقیقه هشت رکعت خوانده ای
زین ریاضت چون خر وامانده ای

نصف عمرت از ریاضت کاسته
این نماز از تو خدا کی خواسته

شرم کن از این نماز ای بی ادب
هان مکش بیهوده این رنج و تعب

این نماز از بی نمازی بدتر است
مایه قهر خدای اکبر است

گر نماز خویش خواندی با حضور
هست مقبول خداوند غفور

بی حضور قلب اگر خواندی نماز
حق بود از این نمازت بی نیاز

"ذاکر" غم دیده هر صبح و مسا
کسب این توفیق خواهد از خدا

از کتاب احکام جوانان - محمود اکبری - صفحه ۱۷۰

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: